مبارزه برای تجارت آزاد
توری کی. اسمیت و ریلی والترز
THE FIGHT FOR FREE TRADE
Tori K. Smith and Riley Walters
مقدمه
طی هفت دهه گذشته، منافع و مزایای تجارت آزاد از سوی تعداد بسیاری از اشخاص، کسب و کار و کشورهای سرتاسر دنیا شناسایی شده است. ایجاد موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت در سال 1947 و تأسیس سازمان تجارت جهانی در 1995 و مذاکره مذاکره برای تعدادی از توافق نامه های تجاری ترجیحی باعث تسهیل جریان کالاها و خدمات بین افراد و بنگاه ها، ایجاد ارزش افزوده برای اقتصادهای محلی شده و به رشد اقتصاد جهانی کمک کرده است. با این حال امروزه بسیاری از مردم درباره مزایای تجارت سوال می کنند و خواستار سیاست های تجاری حمایت گرایانه به عنوان راهی برای مقابله با هرگونه نقص درک شده در اقتصاد جهانی هستند.
مصادیق منافع تجارت آزاد
رتبه بندی های تجارت آزاد در شاخص اقتصاد آزاد (آزادی اقتصادی) همبستگی بالایی با شاخص های کلی رونق و توسعه انسانی دارد. همانطور که در شکل زیر مشاهده می شود، کشورهایی با تجارت آزاد بیشتر، درآمد سرانه بیشتری دارند؛ افرادی که در این کشورها هستند از امنیت غذایی بیشتر، محیط سالم تر لذت می برند؛ ثبات سیاسی این کشورها افزایش یافته و سطح بالایی از پیشرفت اجتماعی را خواهند داشت.
علیرغم این مزایای آشکار، دولت ها گستره متنوعی از مقررات و محدودیت ها را در مورد تجارت اعمال می کنند که باعث مختل شدن یا محدود کردن فرصت ها برای کسب و کارها و مصرف کنندگان می شود. سیاست هایی مانند وضع تعرفه ها و سهمیه ها که واردات را محدود می کنند و حتی سیاست هایی مانند سوبسیدها و یارانه هایی که به منظور حمایت از صادرات است؛ همگی باعث مختل شدن جریان طبیعی تجارت می شود. اینگونه سیاست ها به طور خودسرانه هزینه ها را افزایش می دهد، کارآیی را کاهش می دهد و می تواند تحقیقات و سرمایه گذاری های لازم برای رشد و توسعه را خنثی کند.
مبارزه با بازگرداندن به حمایت گرایی (سیستم حمایت از تولیدات داخلی)
متأسفانه به نظر می رسد فشارهای محافظه کارانه رو به افزایش است. ایالات متحده اگرچه به لحاظ تاریخی به نفع تجارت کار کرده؛ اما با وضع تعرفه بر بیش از 14 درصد از واردات کل خود طی چند سال گذشته هم تجارت آزاد را کاهش داده و هم میانگین نرخ تعرفه کاربردی را 73 درصد افزایش داده است؛ کشورهایی مانند فرانسه نیز موانع تجارت غیرتعرفه ای بر مشاغل تجارت الکترونیک وضع می کند و کشورهای در حال توسعه مانند هند سطح بالایی از تعرفه¬های واردات محصولات کشاورزی را به منظور پشتیبانی از صنایع داخلی و کشاورزان حفظ کرده است. به تازگی، تلاش های بسیاری برای حمایت از سیستم تجارت جهانی کارآمد که در طی چند دهه گذشته توسعه یافته، صورت گرفته است. در پایان سال 2018، توافقنامه جامع و مترقی برای مشارکت بین کشورهای حوزه پسفیک (سرتاسر اقیانوس آرام یا (CPPTP)، که شامل هفت کشور آسیایی، دو کشور در آمریکای جنوبی و همچنین کانادا و مکزیک است، به اجرا در آمد. در عرض مدت فقط چند ماه بعد، اتحادیه اروپا و ژاپن توافقنامه همکاری اقتصادی را نهایی کردند و در تابستان سال 2019، اتحادیه اروپا موافقتنامه ای تجاری با کشورهای مرکوسور یعنی آرژانتین، برزیل، پاراگوئه و اروگوئه را امضا کردند. همچنین برخی از کشورهای آفریقایی در حال پیشبرد یک برنامه تجارت آزاد هستند و از 55 کشور اتحادیه آفریقا ، 54 کشور توافقنامه تجارت آزاد قاره آفریقا (AfCFTA) را امضا کردند و 27 کشور این توافقنامه را تصویب كرده اند. علاوه بر این، تعدادی از موافقتنامه های تجاری دوجانبه دیگر رسمیت یافته که مزایای تجارت را ورای مطلوبیت های سازمان تجارت جهانی گسترش می دهد.
نتیجه:
در حالی که برخی از کشورها ممکن است قربانی ناسازگاری های حمایت گرایی شوند، جهان می تواند بدون آنها به تجارت خود ادامه دهد. علاوه بر این، داده های معتبر 25 ساله که در فهرست آزادی اقتصادی گردآوری و تجزیه و تحلیل شده اند، به همان اندازه واضح است که تجارت آزاد، نه حمایت گرایی، راه سعادت است.
تهیه و ترجمه: مهران مهدی زاده- مدرس دانشگاه و مراکز آموزش کارکنان دولت مشاور و پژوهشگر حوزه مدیریت و اقتصاد