پول بی‌پشتوانه،[۱][۲][۳][۴] پول حکمی،[۵] پول دستوری[۶] یا پول اعتباری[۷] (به انگلیسی:Fiat Currency) (پول فیات) پولیست که ارزشش ذاتی نبوده و تنها ناشی از دستور دولتی یا قانون باشد. نام آن از واژه لاتین فیات به معنی بگذارید انجام شود گرفته شده است. این نوع پول با پول کالایی متفاوت است که در آن یک کالا (معمولا فلزات گرانبها نظیر طلا و نقره) به عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اولین استفاده از چنین نوع پولی در چین در سال ۱۰۰۰ میلادی بوده است و از آن زمان به طور متناوب در بعضی نقاط دنیا مورد استفاده قرار گرفته است. مهمترین خطر این نوع پول تورم سرسام آور به دلیل عدم وجود هرگونه محدودیت بر حجم نقدینگی است.
در ایالات متحده شوک نیکسون در ۱۹۷۱ بر تبدیل‌پذیری مستقیم دلار آمریکا به طلا پایان داد. از آن زمان تا به حال همهٔ پولهای مورد استفاده در سراسر دنیا از جمله دلار آمریکا، پوند انگلستان، یورو و ریال پول بی‌پشتوانه‌اند.[۸]
