نخستین همایش ملی روش تحقیق در شهرسازی و معماری

با نگاهی به اهمیت روزافزون توسعه پایدار، توجه به آموزش پایدار و تولید علم به عنوان یکی از موضوعات اصلی رویکرد مذکور، ضروری به نظر می رسد. اساس و مبنای تولید علم در هر رشته ای مجهز بودن به روشهای کارآمد پژوهش در آن رشته خاص است. به عبارت دیگر بدون تسلط پژوهشگر به روش تحقیق، تولید علم با کیفیت مطلوب، نا ممکن می نماید. کنکاشی در حوزه پژوهش در رشته های شهرسازی و معماری نشان می دهد که تولیدات علمی چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی وضعیت نامطلوبی دارند. بررسی پایان نامه های دانشجویی نیز مؤید نابسامانی، اختلال و سردرگمی در محصول نهایی است. به نظر می رسد یکی از علتهای اصلی کیفیت پایین و نابسامانی در محصولات تولید شده، شیوه و محتوای آموزش دانشگاهی است. به هر صورت باید پذیرفت که ابهامات و سوالات متعددی در این حوزه وجود دارد که پرداخت جدی به آنها ضرورت دارد. سوالاتی که پاسخ به آنها راهی است جهت رسیدن از آموزش به پژوهش. لذا سوالات زیر می تواند آغازگر این راه باشد.

الف. آیا وضعیت آموزش درس روش تحقیق در دانشگاههای مختلف در یک چارچوب مشخص و یکسانی انجام می پذیرد؟

ب. آیا تفاوتی بین روش تحقیق در شهرسازی و معماری با روش های عام تحقیق ( که عمدتاً در علوم اجتماعی و علوم پایه رایج است) وجود دارد؟

ج. آیا ضرورت دارد روش تحقیق در این رشته ها با روش عام متفاوت باشد؟

د. اگر پاسخ سؤال فوق مثبت است، در فرایند روش تحقیق در کدام قسمتها، روش یکسان تجویز می شود و در کدام بخشها تفاوتها باید خود را نشان دهد؟

ه. و از همه مهمتر نحوه تدوین طرح درس خاص برای روش تحقیق، شهرسازی و معماری چگونه باید باشد؟

و. و سؤال پایانی، تفاوت این درس در هر یک از دوره های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری (البته به تفکیک رشته های شهرسازی و معماری) چگونه باید باشد؟

نکته مسلم این است که شیوه ارائه این درس در دانشگاههای کشور متفاوت است. از سویی برای یافتن پاسخ برای سؤالات فوق راهی جز هم اندیشی و تضارب اندیشه متخصصان وجود ندارد. لذا ضرورت دارد با طرح سؤالات فوق و به چالش کشیدن خیرخواهانه روشهای متفاوت، گامی هر چند کوچک در جهت به سامان کردن تولید اندیشه در رشته های شهرسازی و معماری در کشور برداریم.

برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.